Jakie badania powinien przejść kierowca, który przebywał na zwolnieniu lekarskim dłużej niż 30 dni?

[Rafał Wielgus 106]

Na forum zadano pytanie:

Jakie badania powinien przejść kierowca, który przebywał na zwolnieniu lekarskim dłużej niż 30 dni?

[Rafał Wielgus 106]

Kierowca przebywał na zwolnieniu lekarskim przez okres dłuższy niż 30 dni. Czy w związku z tym powinien przejść badania kontrolne, czy pełne badania psychotechniczne, potwierdzające zdolność do pracy na zajmowanym stanowisku?

Odpowiedź

Pracodawca, którego pracownik zatrudniony na stanowisku kierowcy był niezdolny do pracy z powodu choroby trwającej dłużej niż 30 dni, powinien skierować go na badania kontrolne do lekarza medycyny pracy. Od decyzji lekarza zależeć będzie, czy i ewentualnie na jakie badania specjalistyczne skieruje pracownika.

Uzasadnienie

Realizując jeden z podstawowych obowiązków wynikający z art. 229 § 2 ustawy z 26.06.1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 2016 r. poz. 1666 ze zm.) – dalej k.p., w przypadku niezdolności pracownika do pracy spowodowanej chorobą trwającą dłużej niż 30 dni, pracodawca powinien go skierować na kontrolne badania lekarskie. Celem badań jest ustalenie zdolności do dalszego wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku pracy.
Badania te mają ścisły związek z dokumentem wystawionym przez lekarza, lekarza dentystę, starszego felczera lub felczera, potwierdzającym niezdolność pracownika do pracy, jakim zgodnie z wciąż aktualnym załącznikiem nr 1 do nieobowiązującego już rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 27.07.1999 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wystawiania zaświadczeń lekarskich, wzoru zaświadczenia lekarskiego i zaświadczenia lekarskiego wydanego w wyniku kontroli lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2013 r. poz. 229), jest druk ZUS-ZLA (obowiązujący do końca 2017 r.) lub wydanym po 1 stycznia 2016 r. zaświadczeniem lekarskim o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby, pobytu w szpitalu albo innym przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju stacjonarnych i całodobowych świadczeń zdrowotnych, o których mowa w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 10.11.2015 r. w sprawie trybu i sposobu orzekania o czasowej niezdolności do pracy, wystawiania zaświadczenia lekarskiego oraz trybu i sposobu sprostowania błędu w zaświadczeniu lekarskim (Dz.U. poz. 2013).
Z uwagi na to, że powyższe zaświadczenie może dotyczyć nie tylko choroby pracownika, ale również konieczności osobistego sprawowania przez pracownika opieki nad chorym członkiem rodziny (np. dzieckiem), należy wyjaśnić, że pracodawca, obliczając okres niezdolności pracownika do pracy, od którego zależy obowiązek skierowania go na badania kontrolne, powinien uwzględnić wyłącznie zwolnienia związane z chorobą danego pracownika.
W przypadku takim, jak opisany, obowiązkiem pracodawcy jest wysłanie pracownika wyłącznie do lekarza medycyny pracy, ze skierowaniem na badania kontrolne według wzoru określonego w załączniku nr 3a do rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z 30.05.1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz.U. z 2016 r. poz. 2067) – dalej r.b.l.p. Na podstawie skierowania, a w szczególności opisu warunków pracy uwzględniającego informacje o występowaniu na stanowisku pracy czynników niebezpiecznych, szkodliwych dla zdrowia lub czynników uciążliwych i innych wynikających ze sposobu wykonywania pracy, lekarz medycyny pracy określa zakres danego badania profilaktycznego (w razie potrzeby zleca również badania specjalistyczne – np. psychologiczne, okulistyczne, neurologiczne itp.) i jego częstotliwość, wykorzystując do tego celu „Wskazówki metodyczne w sprawie przeprowadzania badań profilaktycznych pracowników”, stanowiące załącznik nr 1 do r.b.l.p. Właśnie dlatego tak istotne jest szczegółowe scharakteryzowanie stanowiska pracy w skierowaniu na badania profilaktyczne.
Po przeprowadzonym badaniu, zgodnie z § 3 ust. 4 r.b.l.p., lekarz wydaje orzeczenie, którego wzór określa załącznik nr 2 do r.b.l.p., a następnie przekazuje je pracownikowi i pracodawcy. To właśnie ten dokument jest dla pracodawcy wiążący i stanowi podstawę do dopuszczenia pracownika do pracy.
Mając na uwadze powyższe, w opisanym przypadku wyłącznie od decyzji lekarza medycyny pracy zależeć będzie, czy pracownik zostanie skierowany na ponowne badania psychotechniczne, czy też nie.