Psychoterapeuta - Ocena ryzyka zawodowego metodą PN-N-18002

Psychoterapeuta

Charakterystyka ryzyka zawodowego

• Ryzyko zawodowe zawiera około 20 stron.
• Ocenę ryzyka zawodowego opracowano metodą trzystopniową, zgodnie z Polską Normą PN-N-18002.
• Pierwsza strona ryzyka zawodowego, zawiera miejsce na zatwierdzenie dokumentu.
• Ostatnia strona dokumentu zawiera miejsce na podpis pracownika, potwierdzający zapoznanie się z ryzykiem zawodowym.

Spis treści dokumentacji ryzyka:

• Strona tytułowa.
• Charakterystyka Metody PN-N-18002.
• Opis dla stanowiska pracy.
• Wymagania dla stanowiska pracy.
• Identyfikacja zagrożeń na stanowisku pracy.
• Karta pomiaru ryzyka zawodowego.
• Plan działań korygujących ryzyko zawodowe dla stanowiska pracy.
• Potwierdzenie zapoznania z dokumentacją dla stanowiska.

Opis stanowiska pracy.

Psychoterapeuta prowadzi terapię osób uzależnionych, z zaburzeniami osobowości, chorobami psychicznymi, fobiami, nerwicami. Pomaga rozwiązywać problemy małżeńskie, rodzinne, zawodowe za pomocą różnorodnych metod i technik psychoterapeutycznych, takich jak: psychoanaliza, muzykoterapia, treningi interpersonalne, ćwiczenia relaksacyjne, hipnoza, gry, psychodramy, pozytywne myślenie oraz zajęcia plastyczne, indywidualnie lub grupowe w celu modyfikacji zachowań klientów.

Zadania zawodowe na stanowisku psychoterapeuta:

• nawiązywanie kontaktu z klientem, zapewnianie mu poczucia bezpieczeństwa i komfortu psychicznego;
• przeprowadzanie wywiadu, obserwowanie zachowania, wysłuchanie klienta, zapoznawanie się z jego problemami w przypadku psychoterapii indywidualnej;
• analizowanie przyczyn zaburzeń klienta, dokonywanie diagnozy jego problemów;
• wybór odpowiedniej metody i techniki terapeutycznej do rozwiązania problemów klienta, np. w przypadku psychoanalizy stosowanie techniki wglądu, swobodnych skojarzeń, analizy marzeń sennych, oporu, przeniesienia;
• dobór do grupy terapeutycznej uczestników o określonych cechach;
• przygotowywanie grupy terapeutycznej do zajęć w przypadku psychoterapii zbiorowej;
• gromadzenie informacji o osobach poddawanych psychoterapii oraz o efektach psychoterapii;
• przeprowadzanie treningów terapeutycznych dla różnych grup klientów: pacjentów szpitali psychiatrycznych, osób pragnących poprawić swoje relacje z innymi ludźmi, mających problemy emocjonalne, nie radzących sobie w różnych sferach życia - w rodzinie, pracy itp.;
• wybór odpowiedniej techniki treningu, np. treningu interpersonalnego nakierowanego na kształtowanie dobrych kontaktów międzyludzkich lub techniki poznania samego siebie, rozwoju duchowego lub zawodowego itp.;
• współpraca z lekarzami leczącymi pacjentów;
• przeprowadzanie badań psychologicznych odpowiednimi testami osobowościowymi;
• prowadzenie szkoleń dla młodych psychoterapeutów;
• prowadzenie zajęć dydaktycznych;
• popularyzowanie osiągnięć psychoterapii.