Trener koni wyścigowych - Ocena ryzyka zawodowego metodą PN-N-18002

Trener koni wyścigowych

Charakterystyka ryzyka zawodowego

• Ryzyko zawodowe zawiera około 20 stron.
• Ocenę ryzyka zawodowego opracowano metodą trzystopniową, zgodnie z Polską Normą PN-N-18002.
• Pierwsza strona ryzyka zawodowego, zawiera miejsce na zatwierdzenie dokumentu.
• Ostatnia strona dokumentu zawiera miejsce na podpis pracownika, potwierdzający zapoznanie się z ryzykiem zawodowym.

Spis treści dokumentacji ryzyka:

• Strona tytułowa.
• Charakterystyka Metody PN-N-18002.
• Opis dla stanowiska pracy.
• Wymagania dla stanowiska pracy.
• Identyfikacja zagrożeń na stanowisku pracy.
• Karta pomiaru ryzyka zawodowego.
• Plan działań korygujących ryzyko zawodowe dla stanowiska pracy.
• Potwierdzenie zapoznania z dokumentacją dla stanowiska.

Opis stanowiska pracy.

Trener koni wyścigowych trenuje konie wyścigowe i opiekuje się nimi, stosując metody treningu zgodnie z wymaganiami anatomii, fizjologii, mechaniki ruchu. Zapewnia warunki przebywania, żywienia, treningu oraz eksploatacji (wyścigi) koni 2-letnich i starszych, stwarzając im optymalne warunki wzrostu i rozwoju, a także kształtowania wrodzonych lub nabytych cech użytkowych.

Zadania zawodowe na stanowisku trener koni wyścigowych:

• zapewnianie odpowiednich pomieszczeń i miejsc treningu oraz wypoczynku koni i personelu;
• nadzorowanie żywienia, właściwych norm paszowych i czasu zadawania;
• opracowywanie planu treningu koni, wytycznych do indywidualnego trenowania, uwzględniającego znajomość psychiki zwierzęcia oraz fizyczne możliwości i predyspozycje organizmu;
• prowadzenie treningu koni wyścigowych, nadzór i odpowiednie maneżowanie (zapewnienie koniom potrzebnego ruchu poza wyścigami czy treningiem);
• dobór koni do rodzaju treningu i dystansów na podstawie oceny zachowań, reakcji na trening oraz cech osobniczych (szybkość i wytrzymałość);
• rozpoznawanie niekorzystnych objawów, diagnozowanie przyczyn, usuwanie powodów, korygowanie działań;
• codzienna ocena kondycji, zachowań i apetytu koni, wnioskowanie o wycofanie koni z treningu z powodu budowy, zdrowia, złego charakteru itp.;
• sprawowanie opieki zdrowotnej i zoohigienicznej, współpraca z lekarzem weterynarzem w zakresie profilaktyki zdrowia koni (szczepienia, odrobaczanie), oceny i klasyfikacji schorzeń oraz ich leczenia;
• zaopatrywanie stajni w odpowiednią ilość pasz, słomy, sprzętu i środków czystości;
• szkolenie personelu jeździeckiego i obsługi stajni;
• współpraca z podkuwaczem i nadzór nad podkuwaniem koni;
• współpraca z hodowcami z zakresie przygotowywania młodych koni do treningu, uzgadnianie zasad wyboru młodych koni i ich ocena pod względem możliwości na podstawie wyglądu i pochodzenia.