Technik nawigator morski - Ocena ryzyka zawodowego metodą PN-N-18002

Technik nawigator morski

Charakterystyka ryzyka zawodowego

• Ryzyko zawodowe zawiera około 20 stron.
• Ocenę ryzyka zawodowego opracowano metodą trzystopniową, zgodnie z Polską Normą PN-N-18002.
• Pierwsza strona ryzyka zawodowego, zawiera miejsce na zatwierdzenie dokumentu.
• Ostatnia strona dokumentu zawiera miejsce na podpis pracownika, potwierdzający zapoznanie się z ryzykiem zawodowym.

Spis treści dokumentacji ryzyka:

• Strona tytułowa.
• Charakterystyka Metody PN-N-18002.
• Opis dla stanowiska pracy.
• Wymagania dla stanowiska pracy.
• Identyfikacja zagrożeń na stanowisku pracy.
• Karta pomiaru ryzyka zawodowego.
• Plan działań korygujących ryzyko zawodowe dla stanowiska pracy.
• Potwierdzenie zapoznania z dokumentacją dla stanowiska.

Opis stanowiska pracy.

Technik nawigator morski sprawuje funkcję doradcy nawigacyjnego kapitana statku podczas operacji pilotażu morskiego - prowadzenia statku odpowiednim torem wodnym oraz przemieszczania statku po porcie i doprowadzenia go do odpowiedniego nabrzeża, w celu zapewnienia bezpieczeństwa żeglugi i przeładunku na danym akwenie wodnym (wodach stoczniowych, portowych lub morskich). Kieruje pracą uczestniczących w manewrach jednostek holowniczych i cumowników, zgodnie z wymogami przepisów o bezpieczeństwie żeglugi i ochronie środowiska morskiego.

Zadania zawodowe na stanowisku technik nawigator morski:

• uzgadnianie z zarządem portu czasu i miejsca cumowania lub odcumowania statku;
• uzgadnianie z kapitanem portu warunków nawigacyjnych i wymogów bezpieczeństwa żeglugi oraz uzyskiwanie zgody na przeprowadzenie operacji pilotowania;
• uzgadnianie liczby i wielkości holowników, łodzi cumowniczych oraz liczby cumowników, biorących udział w operacji pilotowania i manewrach statku;
• sprawdzanie zanurzenia i stanu załadowania pilotowanego statku;
• zapoznawanie się z parametrami statku, jego właściwościami manewrowymi i sprawnością techniczną oraz uzgadnianie z kapitanem szczegółów operacji pilotowania;
• doradzanie kapitanowi w zakresie nawigowania statkiem, przez określanie kursów i prędkości jednostki pływającej oraz w zakresie warunków lokalnych i obowiązujących przepisów;
• wydawanie poleceń kapitanom holowników i cumownikom, dotyczących obsługi holowniczej i cumowniczej statku;
• utrzymywanie stałego kontaktu z władzami portowymi w celu kontrolowania aktualnej sytuacji nawigacyjnej w rejonie prowadzenia operacji pilotowania oraz przekazywanie informacji o jej przebiegu;
• składanie meldunków władzom portowym o zauważonych zagrożeniach bezpieczeństwa żeglugi i zanieczyszczeniach środowiska morskiego;
• informowanie władz portowych o zakończeniu operacji pilotowania oraz sporządzanie dokumentacji z jej przebiegu;
• samodzielne pilotowanie statków w zależności od posiadanych uprawnień;
• prowadzenie działalności zawodowej na własny rachunek;
• pełnienie funkcji szefa pilotów.