Szkutnik - Ocena ryzyka zawodowego metodą PN-N-18002

Szkutnik

Charakterystyka ryzyka zawodowego

• Ryzyko zawodowe zawiera około 20 stron.
• Ocenę ryzyka zawodowego opracowano metodą trzystopniową, zgodnie z Polską Normą PN-N-18002.
• Pierwsza strona ryzyka zawodowego, zawiera miejsce na zatwierdzenie dokumentu.
• Ostatnia strona dokumentu zawiera miejsce na podpis pracownika, potwierdzający zapoznanie się z ryzykiem zawodowym.

Spis treści dokumentacji ryzyka:

• Strona tytułowa.
• Charakterystyka Metody PN-N-18002.
• Opis dla stanowiska pracy.
• Wymagania dla stanowiska pracy.
• Identyfikacja zagrożeń na stanowisku pracy.
• Karta pomiaru ryzyka zawodowego.
• Plan działań korygujących ryzyko zawodowe dla stanowiska pracy.
• Potwierdzenie zapoznania z dokumentacją dla stanowiska.

Opis stanowiska pracy.

Szkutnik pracuje przy produkcji i remontach jednostek pływających, wykonuje i montuje główne elementy drewniane w statkach, jachtach, łodziach transportowych i sportowych, tj. konstrukcje wsporcze pod silniki, koła sterowe, bomy, miecze, stoły, ławki, szafki, odeskowanie wnętrz itp. Posługuje się narzędziami ręcznymi, np.: siekierami, młotkami, dłutami, strugami i mechanicznymi, np.: piłami taśmowymi i tarczowymi, frezarkami, tokarkami, heblarkami, szlifierkami oraz korzysta z takich urządzeń, jak: np. suszarnie, parniki i warniki.

Zadania zawodowe na stanowisku szkutnik:

• zapoznawanie się z dokumentacja techniczną;
• ustalanie kolejności procesu technologicznego wykonywania elementów i całości;
• dobieranie odpowiednich materiałów i ich gatunków;
• trasowanie kształtów poszczególnych elementów i ich wycinanie ręczne lub maszynowe;
• zmiękczanie drewna przez naparzanie i jego odpowiednie gięcie;
• prowadzenie obróbki belek i klocków;
• konserwowanie, izolowanie i impregnowanie materiałów szkutniczych;
• montowanie i poziomowanie podstawy statku, montowanie poszycia;
• wykonywanie i montowanie dziobnicy i tylnicy statku oraz pokładu i nadbudówek;
• ustawianie szablonów, mocowanie ich i montowanie całości szkieletu statku;
• wykonywanie wcięć pod klepki, poszycie dziobnicy i tylnicy;
• montowanie klepek, płatów i zrębników lukowych;
• montowanie wręg giętych i łączenie z poszyciem za pomocą śrub i nitów;
• wykonywanie fundamentów lub wsporników pod silniki i koła sterowe;
• wykonywanie wyposażenia kadłuba, np. belek, ścianek, szalowania, ław, stołów, regałów, drabin, schodów;
• mocowanie okuć metalowych i uchwytów;
• wykonywanie i montowanie sterów, masztów, bomów, wioseł itp.;
• remonty statków, jednostek i łodzi.