Plastyk - Ocena ryzyka zawodowego metodą PN-N-18002

Plastyk

Charakterystyka ryzyka zawodowego

• Ryzyko zawodowe zawiera około 20 stron.
• Ocenę ryzyka zawodowego opracowano metodą trzystopniową, zgodnie z Polską Normą PN-N-18002.
• Pierwsza strona ryzyka zawodowego, zawiera miejsce na zatwierdzenie dokumentu.
• Ostatnia strona dokumentu zawiera miejsce na podpis pracownika, potwierdzający zapoznanie się z ryzykiem zawodowym.

Spis treści dokumentacji ryzyka:

• Strona tytułowa.
• Charakterystyka Metody PN-N-18002.
• Opis dla stanowiska pracy.
• Wymagania dla stanowiska pracy.
• Identyfikacja zagrożeń na stanowisku pracy.
• Karta pomiaru ryzyka zawodowego.
• Plan działań korygujących ryzyko zawodowe dla stanowiska pracy.
• Potwierdzenie zapoznania z dokumentacją dla stanowiska.

Opis stanowiska pracy.

Plastyk stosuje artystyczne techniki w projektowaniu przedmiotów użytkowych i dekoracyjnych w zakresie: meblarstwa, tkactwa, biżuterii, zabawkarstwa, szkła. Wykonuje małe formy grafiki użytkowej (etykiety, ulotki okolicznościowe i reklamowe, afisze, opakowania). Prowadzi prace konserwatorskie przedmiotów użytkowych i artystycznych. Zajmuje się, w porozumieniu z reżyserem i scenografem, oprawą plastyczną widowisk teatralnych, telewizyjnych i filmowych. Nadzoruje przygotowywanie kostiumów, rekwizytów i charakteryzacji aktorów. Przygotowuje oprawę plastyczną stoisk, pawilonów, wystaw artystycznych i handlowych. Zajmuje się dekoracją wnętrz i reklam sklepowych.

Zadania zawodowe na stanowisku plastyk:

• projektowanie i wykonywanie rysunków roboczych: wyrobów przemysłowych i handlowych, dekoracji i rekwizytów, oprawy plastycznej widowisk teatralnych, telewizyjnych i filmowych, dekoracji wnętrz sklepów, budynków i urządzeń, zgodnie z koncepcją artystyczną;
• opracowywanie technicznej dokumentacji projektowanego przedsięwzięcia;
• dobieranie odpowiednich materiałów do dekoracji, rekwizytów, oprawy plastycznej wystawy, widowiska itp.;
• dokonywanie wyboru sposobu zastosowania tworzyw do projektowanego przedmiotu użytkowego o wartości artystycznej: drewna, metalu, szkła, kamieni półszlachetnych, ceramiki, tworzyw sztucznych, skóry, tkaniny;
• wykonywanie elementów dekoracyjnych i rekwizytów za pomocą przyborów rysunkowych, kreślarskich i malarskich, narzędzi i urządzeń do obróbki ręcznej i mechanicznej metalu, narzędzi do szycia i klejenia;
• projektowanie oświetlenia eksponowanych obiektów lub wystawianych towarów lub przedmiotów;
• wykonywanie plansz dekoracyjnych za pomocą techniki fotograficznej, graficzno-liternicznej;
• uzupełnianie brakujących części rzeźb, stiuków, sztukaterii, mozaiki, witrażu, inkrustacji, pozłoceń itp. podczas prac konserwatorskich;
• stosowanie różnego rodzaju druków i technik graficznych przy wykonywaniu etykiet, plakatów, opakowań itp.;
• nadzorowanie wykonywania zaprojektowanych przedmiotów, dekoracji, wystawy, obiektu.