Nauczyciel logopeda - Ocena ryzyka zawodowego metodą Risk Score

Nauczyciel logopeda

Charakterystyka ryzyka zawodowego

• Ryzyko zawodowe zawiera około 20 stron.
• Ocenę ryzyka zawodowego opracowano metodą Risk Score.
• Pierwsza strona ryzyka zawodowego, zawiera miejsce na zatwierdzenie dokumentu.
• Ostatnia strona dokumentu zawiera miejsce na podpis pracownika, potwierdzający zapoznanie się z ryzykiem zawodowym.

Spis treści dokumentacji ryzyka:

• Strona tytułowa.
• Charakterystyka Metody Risk Score.
• Opis dla stanowiska pracy.
• Wymagania dla stanowiska pracy.
• Identyfikacja zagrożeń na stanowisku pracy.
• Karta pomiaru ryzyka zawodowego.
• Plan działań korygujących ryzyko zawodowe dla stanowiska pracy.
• Potwierdzenie zapoznania z dokumentacją dla stanowiska.

Opis stanowiska pracy.

Nauczyciel logopeda organizuje pomoc logopedyczną na terenie szkoły (placówki), zajmuje się profilaktyką, diagnozowaniem i terapią dzieci i młodzieży z zaburzeniami mowy. Prowadzi badania diagnostyczno-prognostyczne oraz zajęcia logopedyczne, mające na celu likwidację lub ograniczenie zakłóceń komunikacji językowej w zakresie mowy głośnej i pisma. Prowadzi działania profilaktyczne oraz współpracuje z najbliższym środowiskiem dzieci i młodzieży, w celu osiągnięcia trwałego sukcesu terapeutycznego, dba o sprawność językową dzieci i młodzieży z zaburzoną komunikacją językową.

Zadania zawodowe na stanowisku Nauczyciel logopeda:

• organizowanie zajęć psychoedukacyjnych dla rodziców, w celu wspomagania wychowawczej funkcji rodziny oraz zapobiegania zaburzeniom komunikacji językowej;
• podejmowanie działań profilaktycznych, zapobiegających powstawaniu zaburzeń komunikacji językowej, między innymi poprzez modelowanie właściwego stosunku otoczenia do ucznia (wychowanka) z zaburzoną mową;
• opracowywanie programów terapeutycznych zgodnych z metodycznymi zasadami terapii logopedycznej;
• prowadzenie terapii logopedycznej dla dzieci i młodzieży z różnych grup wiekowych, w tym z różnymi stopniami i rodzajami niepełnosprawności, u których zdiagnozowano zaburzenia komunikacji językowej spowodowane uszkodzeniem lub niedokształceniem obwodowych narządów mowy;
• prowadzenie terapii logopedycznej dla dzieci i młodzieży z różnych grup wiekowych, w tym z różnymi stopniami i rodzajami niepełnosprawności, u których zdiagnozowano zaburzenia komunikacji językowej pochodzenia ośrodkowego;
• współpraca ze specjalistami służby zdrowia, psychologami, pedagogami i innymi specjalistami z zakresu terapii pedagogicznej, w celu przygotowania wielospecjalistycznej diagnozy i uzyskania trwalszych efektów terapeutycznych;
• współpraca z instytucjami i organizacjami rządowymi i pozarządowymi organizującymi różne formy pomocy specjalistycznej, np. zaprotezowanie, tworzenie grup wsparcia dla dzieci i młodzieży i ich rodzin, a także kwalifikowanych form wypoczynku dla dzieci i młodzieży;
• dbałość o podnoszenie kwalifikacji zawodowych.