Mechanik pokładowy - Ocena ryzyka zawodowego metodą PN-N-18002

Mechanik pokładowy

Charakterystyka ryzyka zawodowego

• Ryzyko zawodowe zawiera około 20 stron.
• Ocenę ryzyka zawodowego opracowano metodą trzystopniową, zgodnie z Polską Normą PN-N-18002.
• Pierwsza strona ryzyka zawodowego, zawiera miejsce na zatwierdzenie dokumentu.
• Ostatnia strona dokumentu zawiera miejsce na podpis pracownika, potwierdzający zapoznanie się z ryzykiem zawodowym.

Spis treści dokumentacji ryzyka:

• Strona tytułowa.
• Charakterystyka Metody PN-N-18002.
• Opis dla stanowiska pracy.
• Wymagania dla stanowiska pracy.
• Identyfikacja zagrożeń na stanowisku pracy.
• Karta pomiaru ryzyka zawodowego.
• Plan działań korygujących ryzyko zawodowe dla stanowiska pracy.
• Potwierdzenie zapoznania z dokumentacją dla stanowiska.

Opis stanowiska pracy.

Mechanik pokładowy jako członek załogi lotniczej statku powietrznego współdziała z jego pilotem (pilotami) w pilotowaniu statku powietrznego, sterując zespołem napędowym (zespołami napędowymi) oraz niektórymi mechanizmami.

Zadania zawodowe na stanowisku mechanik pokładowy:

• przyjmowanie statku powietrznego do lotu od służby technicznej, upewnianie się, że posiada on wymagane ważne dokumenty, właściwe wyposażenie, jest zaopatrzony w odpowiednie ilości paliwa, materiały eksploatacyjne i techniczne oraz jest uznany za zdatny do lotu przez uprawnioną służbę techniczną;
• dokonywanie przeglądu statku powietrznego i odpowiednich prób funkcjonowania oraz podpisywanie dokumentów przyjęcia statku powietrznego do lotu;
• podczas lotu: sterowanie zespołami napędowymi i niektórymi innymi mechanizmami statku powietrznego w zakresie określonym w instrukcjach lotniczych oraz zgodnie ze wskazówkami dowódcy, bieżące śledzenie pracy zespołów napędowych oraz mechanizmów i wyposażenia, a w razie wystąpienia usterek w ich funkcjonowaniu podejmowanie odpowiedniego działania lub informowanie o ich występowaniu dowódcy statku powietrznego, zależnie od wymagań instrukcji lotniczych w tym zakresie;
• bieżące prowadzenie dokumentów eksploatacyjnych wymaganych instrukcjami lotniczymi;
• wykonywanie innych czynności przewidzianych instrukcjami lotniczymi lub zleconych przez dowódcę statku powietrznego;
• po locie: przekazywanie służbie technicznej statku powietrznego wraz z wypełnionymi dokumentami eksploatacyjnymi, uwagami o dostrzeżonych usterkach, ewentualnych przekroczeniach zakresu eksploatacji i trudnych lądowaniach, oraz rozliczanie paliwa, oleju i materiałów eksploatacyjnych;
• na lotniskach etapowych, gdzie nie działa upoważniona służba techniczna, wykonywanie przedlotowej obsługi technicznej i uznawanie statku powietrznego za zdatny do lotu, jeśli nie zostały stwierdzone usterki techniczne, powodujące niezdatność do lotu;
• wykonywanie czynności ratowniczych, określonych instrukcjami lotniczymi w razie zagrożenia bezpieczeństwa lotu, przymusowego lądowania, wodowania czy wypadku statku powietrznego;
• po uzyskaniu odpowiedniego doświadczenia - wykonywanie funkcji instruktorskich przy szkoleniu i sprawdzaniu umiejętności zawodowych mechaników pokładowych oraz funkcji inspektorskich i kierowniczych, np. szefa grupy mechaników (danego typu statku powietrznego).