Inżynier telekomunikacji - Ocena ryzyka zawodowego metodą PN-N-18002

Inżynier telekomunikacji

Charakterystyka ryzyka zawodowego

• Ryzyko zawodowe zawiera około 20 stron.
• Ocenę ryzyka zawodowego opracowano metodą trzystopniową, zgodnie z Polską Normą PN-N-18002.
• Pierwsza strona ryzyka zawodowego, zawiera miejsce na zatwierdzenie dokumentu.
• Ostatnia strona dokumentu zawiera miejsce na podpis pracownika, potwierdzający zapoznanie się z ryzykiem zawodowym.

Spis treści dokumentacji ryzyka:

• Strona tytułowa.
• Charakterystyka Metody PN-N-18002.
• Opis dla stanowiska pracy.
• Wymagania dla stanowiska pracy.
• Identyfikacja zagrożeń na stanowisku pracy.
• Karta pomiaru ryzyka zawodowego.
• Plan działań korygujących ryzyko zawodowe dla stanowiska pracy.
• Potwierdzenie zapoznania z dokumentacją dla stanowiska.

Opis stanowiska pracy.

Inżynier telekomunikacji zajmuje się: telewizją, radiokomunikacją, telekomutacją, teleinformatyką, telefonią klasyczną i komórkową i innymi dziedzinami telekomunikacji. Prowadzi badania, nadzoruje prace techniczne i modernizacyjne. Wprowadza do tradycyjnych i nowych działów technikę cyfrowa, wdraża nowe rozwiązania oraz posługuje się aparaturą pomiarową i testującą, coraz częściej skomputeryzowaną.

Zadania zawodowe na stanowisku inżynier telekomunikacji:

• wykonywanie pomiarów elektrycznych urządzeń radiokomunikacyjnych, dopuszczanie urządzeń radiokomunikacyjnych do eksploatacji;
• nadzorowanie prac instalacyjno-montażowych urządzeń radiokomunikacji stałej i ruchomej lądowej, morskiej i lotniczej;
• projektowanie i nadzorowanie procesów technologicznych wytwarzania elektronicznych podzespołów stacji radiolokacyjnych, ze szczególnym uwzględnieniem mikrofalowych urządzeń nadawczych średniej i dużej mocy;
• nadzorowanie prac instalacyjno-montażowych oraz uruchamianie urządzeń radiolokacji aktywnej (czynnej) średniej i dużej mocy: stacji lądowych stałych i przewoźnych, okrętowych oraz instalowanych na statkach powietrznych;
• projektowanie i wdrażanie nowych rozwiązań technicznych oraz organizacyjnych w radiofonii i telewizji;
• projektowanie, nadzorowanie wykonawstwa oraz uruchamianie urządzeń radiolokacji pasywnej (biernej), z wykorzystaniem źródeł sygnału pomocniczego, np. radiolatarni;
• projektowanie procesów technologicznych i wdrażanie do produkcji nowych rozwiązań konstrukcyjnych, elementów, podzespołów i urządzeń radionawigacyjnych;
• nadzorowanie prac instalacyjno-montażowych oraz uruchamianie urządzeń radionawigacyjnych na obiektach stałych i ruchomych;
• wykonywanie pomiarów elektrycznych podzespołów i urządzeń radiolokacyjnych, przeprowadzanie przeglądów technicznych;
• projektowanie i uruchamianie satelitarnych systemów radionawigacyjnych, np. w systemie NNSS (Transit), GPS (Global Positioning System);
• nadzorowanie i prowadzenie eksploatacji dużych central miejskich i międzymiastowych oraz wykonywanie serwisu bieżącego.