Inżynier technologii żywności - Ocena ryzyka zawodowego metodą PN-N-18002

Inżynier technologii żywności

Charakterystyka ryzyka zawodowego

• Ryzyko zawodowe zawiera około 20 stron.
• Ocenę ryzyka zawodowego opracowano metodą trzystopniową, zgodnie z Polską Normą PN-N-18002.
• Pierwsza strona ryzyka zawodowego, zawiera miejsce na zatwierdzenie dokumentu.
• Ostatnia strona dokumentu zawiera miejsce na podpis pracownika, potwierdzający zapoznanie się z ryzykiem zawodowym.

Spis treści dokumentacji ryzyka:

• Strona tytułowa.
• Charakterystyka Metody PN-N-18002.
• Opis dla stanowiska pracy.
• Wymagania dla stanowiska pracy.
• Identyfikacja zagrożeń na stanowisku pracy.
• Karta pomiaru ryzyka zawodowego.
• Plan działań korygujących ryzyko zawodowe dla stanowiska pracy.
• Potwierdzenie zapoznania z dokumentacją dla stanowiska.

Opis stanowiska pracy.

Inżynier technologii żywności prowadzi badania, opracowuje technologie, doradza i kieruje przemysłowymi procesami przetwarzania i utrwalania: surowców roślinnych (zboża, surowce oleiste, owoce, warzywa, ziemniaki, buraki cukrowe, tytoń) i surowców pochodzenia zwierzęcego (mięso, ryby, mleko, jaja).

Zadania zawodowe na stanowisku inżynier technologii żywności:

• prowadzenie badań i doradzanie w zakresie nowoczesnych technik i technologii, podnoszenia jakości produktów żywnościowych (wartości odżywczej, smakowej, zdrowotności, trwałości i atrakcyjności) oraz opracowywania nowych asortymentów produktów;
• prowadzenie badań oraz doradzanie w zakresie przydatności technologicznej określonych surowców, dodatków do żywności, materiałów pomocniczych i opakowań;
• opracowywanie instrukcji technologicznych, receptur, normatywów zużycia surowców i materiałów oraz instrukcji bezpiecznej obsługi maszyn i urządzeń;
• uczestniczenie w opracowywaniu norm jakościowych dla produktów oraz ustanawianie standardów kontroli;
• organizowanie i nadzorowanie właściwego przebiegu procesów technologicznych oraz właściwej i bezpiecznej eksploatacji urządzeń;
• ustalanie przyczyn występowania nieprawidłowości i zakłóceń produkcji oraz podejmowanie działań w celu ich likwidacji;
• opracowywanie założeń techniczno-technologicznych do budowy nowych zakładów przemysłu spożywczego albo rozbudowy czy modernizacji zakładów istniejących;
• utrzymywanie kontaktów zawodowych z innymi odpowiednimi specjalistami oraz placówkami naukowo-badawczymi, a także studiowanie literatury fachowej celem rozwiązywania zaistniałych problemów oraz wdrażania postępu;
• opracowywanie naukowych referatów i raportów;
• określanie zadań bezpośrednio podległym pracownikom, organizowanie i nadzorowanie ich realizacji.