Formowacz wyrobów ceramicznych - Ocena ryzyka zawodowego metodą PN-N-18002

Formowacz wyrobów ceramicznych

Charakterystyka ryzyka zawodowego

• Ryzyko zawodowe zawiera około 20 stron.
• Ocenę ryzyka zawodowego opracowano metodą trzystopniową, zgodnie z Polską Normą PN-N-18002.
• Pierwsza strona ryzyka zawodowego, zawiera miejsce na zatwierdzenie dokumentu.
• Ostatnia strona dokumentu zawiera miejsce na podpis pracownika, potwierdzający zapoznanie się z ryzykiem zawodowym.

Spis treści dokumentacji ryzyka:

• Strona tytułowa.
• Charakterystyka Metody PN-N-18002.
• Opis dla stanowiska pracy.
• Wymagania dla stanowiska pracy.
• Identyfikacja zagrożeń na stanowisku pracy.
• Karta pomiaru ryzyka zawodowego.
• Plan działań korygujących ryzyko zawodowe dla stanowiska pracy.
• Potwierdzenie zapoznania z dokumentacją dla stanowiska.

Opis stanowiska pracy.

Formowacz wyrobów ceramicznych formuje wyroby na toczku z masy porcelanowej, porcelitowej, fajansowej i kamionkowej: naczynia kamionkowe, osłony ogniotrwałe, izolatory niskiego i wysokiego napięcia, naczynia stołowe itp. oraz półfabrykaty, takie jak: kształtki, kamionkę kanalizacyjną, kształtowe płytki fajansowe i kamionkowe, osłony i kształtki ogniotrwałe, kamionkę kwasoodporną, a także ceramiczne półfabrykaty o skomplikowanych kształtach i dużych gabarytach.

Zadania zawodowe na stanowisku formowacz wyrobów ceramicznych:

• wykonywanie według rysunków szablonów formierskich;
• określanie przydatności używanych szablonów i przygotowywanie ich do pracy;
• ocenianie jakości masy kamionkowej i ogniotrwałej oraz jej przydatności do formowania na podstawie cech zewnętrznych, takich jak: plastyczność, uziarnienie, wilgotność, barwa, brak zanieczyszczeń;
• przygotowywanie ręczne masy kamionkowej lub ogniotrwałej przez cięcie jej na płaty o określonej grubości;
• ustawianie i regulowanie toczka formierskiego, a w szczególności wrzeciona i głowicy toczka oraz szablonów, sprawdzanie prawidłowego działania toczka formierskiego;
• badanie i określanie przydatności do pracy form, szczególnie gipsowych kilkuczęściowych, pod względem gładkości powierzchni, czystości i porowatości;
• ocenianie przydatności mas formierskich pod względem plastyczności, wilgotności, odpowietrzenia, czystości itp.;
• cięcie masy ceramicznej na płaty o odpowiedniej wielkości;
• formowanie ozdób o wymaganej grubości i średnicy przez umiejętne posługiwanie się szablonem;
• formowanie na toczku półfabrykatów porcelanowych, porcelitowych, fajansowych i kamionkowych, tj. naczyń, osłon ogniotrwałych, izolatorów niskiego i wysokiego napięcia, oraz klejenie poszczególnych części izolatorów i półfabrykatów o dużej trudności wykonania, takich jak półmiski, salaterki itp.;
• formowanie półfabrykatów ręcznie bez użycia form lub przy użyciu form gipsowych na podstawie rysunku warsztatowego, takich wyrobów z kamionki kanalizacyjnej, jak: łuki, dwójniki, trójniki, odgałęzienia, kształtowe płytki kamionkowe, osłony i kształtki ogniotrwałe, oraz z kamionki kwasoodpornej, jak: krążki, płyty, podpory, zbiorniki, płuczki, turyle, wanny, dzwony destylacyjne, naczynia akumulatorowe, neutralizatory itp.;
• wmontowywanie do półfabrykatów muf, tubusów itp. oraz umiejętne łączenie dużych płaszczyzn;
• wykańczanie uformowanych półfabrykatów przez oczyszczanie, wyrównywanie powierzchni oraz dostosowywanie grubości ścianek do wymogów technicznych;
• kontrolowanie grubości uformowanych półfabrykatów przez dokonywanie próbnych przekrojów i mierzenie grubości ścianek;
• próbne formowanie nowych asortymentów i fasonów wyrobów;
• kontrolowanie jakości uformowanych półfabrykatów oraz wykrywanie wad powstałych podczas formowania, klejenia, suszenia i zapobieganie ich powstawaniu;
• czyszczenie i konserwowanie używanych form, narzędzi, przyrządów i urządzeń oraz usuwanie drobnych uszkodzeń.