Filolog polski - Ocena ryzyka zawodowego metodą PN-N-18002

Filolog polski

Charakterystyka ryzyka zawodowego

• Ryzyko zawodowe zawiera około 20 stron.
• Ocenę ryzyka zawodowego opracowano metodą trzystopniową, zgodnie z Polską Normą PN-N-18002.
• Pierwsza strona ryzyka zawodowego, zawiera miejsce na zatwierdzenie dokumentu.
• Ostatnia strona dokumentu zawiera miejsce na podpis pracownika, potwierdzający zapoznanie się z ryzykiem zawodowym.

Spis treści dokumentacji ryzyka:

• Strona tytułowa.
• Charakterystyka Metody PN-N-18002.
• Opis dla stanowiska pracy.
• Wymagania dla stanowiska pracy.
• Identyfikacja zagrożeń na stanowisku pracy.
• Karta pomiaru ryzyka zawodowego.
• Plan działań korygujących ryzyko zawodowe dla stanowiska pracy.
• Potwierdzenie zapoznania z dokumentacją dla stanowiska.

Opis stanowiska pracy.

Filolog polski zajmuje się poznawaniem oraz badaniem rozwoju i struktury języka polskiego (mówionego i pisanego), historii literatury i kultury polskiej, przemian twórczości literackiej oraz klasyfikacją tekstów i zjawisk literackich. Opracowuje lub doskonali teorie literatury, tworzy i doskonali metodologię badania języka i literatury oraz metodykę nauczania języka i literatury polskiej. Stosuje wiedzę naukową w praktyce.

Zadania zawodowe na stanowisku filolog polski:

• studiowanie oraz badanie rozwoju i struktury języka polskiego, jego fonetyki (badania dźwięcznej strony), fleksji (badania form odmiany wyrazów), słowotwórstwa, składni (badania budowy zdań);
• studiowanie i badanie historii pochodzenia języka polskiego, jego grupy rodowodowej przez odkrywanie cech wspólnych i różniących;
• badanie pochodzenia polskiego języka literackiego i jego historycznych zmian w dziedzinie: słownictwa, fonetyki, fleksji;
• badanie wytworów komunikacji językowej tekstów mówionych lub pisanych i ich funkcji, jak: informatywna, impresywna, ekspresywna;
• określanie kryteriów poprawności językowej, takich jak: kryteria zgodności z systemem języka, kryterium narodowe, kryterium przydatności funkcjonalnej, kryterium wyrazistości i precyzji oraz uzupełnianie zasobu słownikowego języka;
• tworzenie i doskonalenie metodologii badań literatury;
• badanie dzieł literackich: form, treści, stylu, kompozycji, językowej organizacji utworu, rodzajów i gatunków, funkcji komunikacji literackiej;
• badanie procesu historyczno-literackiego, tj. przeobrażeń, jakim podlega literatura w czasie historycznym, jak: ilościowy przyrost dokonań (dzieł) pisarskich, przemian w sposobach odbierania dzieł już istniejących, ich reinterpretacja, przewartościowanie, przemiany tradycji literackiej epoki i prądu literackiego;
• badanie związku teatru, filmu, radia z literaturą i kulturą współczesną;
• studiowanie i badanie nowych dzieł: interpretowanie, ocenianie, klasyfikowanie;
• operowanie materiałem literackim, słownikiem w środkach masowego przekazu, celem podniesienia kultury poprawnego mówienia;
• szerzenie znajomości języka polskiego oraz rozwijanie sprawnego i poprawnego posługiwania się nim;
• opracowywanie oraz doskonalenie metodyki nauczania języka i literatury polskiej;
• przygotowywanie naukowych publikacji i materiałów metodycznych, dotyczących prawidłowego rozumienia oraz stosowania form gramatycznych, słownikowych w mówieniu i pisaniu;
• opracowywanie podręczników, pomocy metodycznych i zestawień ćwiczeń do nauki języka polskiego;
• opracowywanie publikacji naukowych z własnych badań oraz słowników;
• pełnienie funkcje kierownika literackiego teatru, krytyka, redaktora publikacji wydawniczych, redaktora programu w ośrodkach masowego przekazu oraz pracownika biblioteki;
• prowadzenie zajęć dydaktycznych.