Aktor scen muzycznych - Ocena ryzyka zawodowego metodą PN-N-18002

Aktor scen muzycznych

Charakterystyka ryzyka zawodowego

• Ryzyko zawodowe zawiera około 20 stron.
• Ocenę ryzyka zawodowego opracowano metodą trzystopniową, zgodnie z Polską Normą PN-N-18002.
• Pierwsza strona ryzyka zawodowego, zawiera miejsce na zatwierdzenie dokumentu.
• Ostatnia strona dokumentu zawiera miejsce na podpis pracownika, potwierdzający zapoznanie się z ryzykiem zawodowym.

Spis treści dokumentacji ryzyka:

• Strona tytułowa.
• Charakterystyka Metody PN-N-18002.
• Opis dla stanowiska pracy.
• Wymagania dla stanowiska pracy.
• Identyfikacja zagrożeń na stanowisku pracy.
• Karta pomiaru ryzyka zawodowego.
• Plan działań korygujących ryzyko zawodowe dla stanowiska pracy.
• Potwierdzenie zapoznania z dokumentacją dla stanowiska.

Opis stanowiska pracy.

Aktor scen muzycznych występuje na scenie teatralnej i estradzie w roli aktora i solisty-wokalisty, jak również w zespole wokalnym, chórze lub zespole tanecznym.

Zadania zawodowe na stanowisku aktor scen muzycznych:

• publiczne wykonywanie utworów muzycznych na koncertach, przedstawieniach teatralnych;
• samodzielne opracowywanie łatwego utworu pod względem techniczno-wykonawczym, posługiwanie się różnymi formami zapamiętywania (słuchową, wzrokową, intelektualną);
• wykonywanie pieśni i prostych arii, z uwzględnieniem poprawnej emisji i właściwej interpretacji;
• śpiewanie w różnych zespołach chóralnych;
• wykonywanie polskich tańców narodowych, regionalnych charakterystycznych oraz podstawowych charakterystycznych innych narodowości;
• wykonywanie tańców charakterystycznych solo, w parze i grupie;
• wykorzystywanie w tańcu współczesnym elementów folkloru, literatury, muzyki klasycznej oraz stosowanie różnych technik tańca współczesnego;
• konstruowanie etiud tanecznych z wykorzystaniem płynnego wykonywania: różnych elementów tanecznych;
• samodzielne opracowywanie minimonodramów i etiud pantomimicznych;
• wykonywanie na fortepianie, w odpowiednim tempie i dynamice utworu zgodnie z jego charakterem i z zachowaniem stylistyki danej epoki;
• realizowanie scen monodramowych i dialogowych oraz samodzielna realizacja powierzonej roli aktorskiej;
• korzystanie z różnych źródeł inspiracji przy tworzeniu postaci scenicznych w konkretnym dziele operowym, operetkowym i dramatycznym;
• samodzielna charakteryzacja twarzy, z uwzględnieniem potrzeb danej roli;
• ustawiczne doskonalenie techniki głosowej, tańca oraz rozwijanie uzdolnień aktorskich i pantomimicznych;
• prowadzenie własnego zespołu.