Tłumacz języka japońskiego - Ocena ryzyka zawodowego metodą PN-N-18002

Tłumacz języka japońskiego

Charakterystyka ryzyka zawodowego

• Ryzyko zawodowe zawiera około 20 stron.
• Ocenę ryzyka zawodowego opracowano metodą trzystopniową, zgodnie z Polską Normą PN-N-18002.
• Pierwsza strona ryzyka zawodowego, zawiera miejsce na zatwierdzenie dokumentu.
• Ostatnia strona dokumentu zawiera miejsce na podpis pracownika, potwierdzający zapoznanie się z ryzykiem zawodowym.

Spis treści dokumentacji ryzyka:

• Strona tytułowa.
• Charakterystyka Metody PN-N-18002.
• Opis dla stanowiska pracy.
• Wymagania dla stanowiska pracy.
• Identyfikacja zagrożeń na stanowisku pracy.
• Karta pomiaru ryzyka zawodowego.
• Plan działań korygujących ryzyko zawodowe dla stanowiska pracy.
• Potwierdzenie zapoznania z dokumentacją dla stanowiska.

Opis stanowiska pracy.

Tłumacz języka japońskiego dokonuje tłumaczeń ustnych lub pisemnych, kładąc szczególny nacisk na merytoryczno-techniczne treści tłumaczonych tekstów lub materiałów. Wykonuje przekłady tekstów pisemnych z różnych dziedzin na potrzeby wydawnictw, instytucji naukowych, organizacji społecznych, zakładów produkcyjnych, urzędów państwowych, teatrów, radia i telewizji, osób prywatnych, z wykorzystaniem nowoczesnych urządzeń technicznych. Dokonuje tłumaczeń prawnych dokumentów urzędowych na potrzeby organów państwowych (np. sądy, policja, urzędy itp.), na rzecz osób prywatnych (np. umów, metryk, dyplomów itp.) oraz firm (np. uczestniczy w negocjacjach handlowych itp.).

Zadania zawodowe na stanowisku tłumacz języka japońskiego:

• tłumaczenie ustne (konsekutywne) wypowiedzi mówcy, np. podczas spotkań międzynarodowych, politycznych, handlowych, szkoleń, konferencji prasowych, prezentacji;
• tłumaczenie ustne (tzw. „szeptane”), w bezpośrednim kontakcie z odbiorcą bez wykorzystania urządzeń technicznych, np. wykonywane podczas spotkań biznesowych z udziałem mniejszej liczby uczestników;
• tłumaczenia ustne (symultaniczne, tzw. kabinowe) ze słuchu, wykonywane podczas konferencji, kongresów, seminariów z wykorzystaniem nowoczesnych systemów łączności i specjalistycznego sprzętu;
• tłumaczenia pisemne tekstów reprezentujących poszczególne gatunki literatury pięknej, naukowej lub technicznej, artykułów, referatów naukowych, instrukcji, protokołów, dokumentacji technicznej itp.;
• opracowywanie tłumaczonego tekstu pod względem stylistycznym, językowym i formalnym, z zachowaniem zgodności z oryginałem jego walorów artystycznych lub naukowych;
• omawianie przekładu z kontrahentem, redaktorem czy innym odbiorcą;
• wykonywanie tłumaczeń tekstów procesowych, urzędowych i uwierzytelnianie obcojęzycznych odpisów takich dokumentów (na zlecenie sąd, urzędów, policji) oraz poświadczanie tłumaczeń i odpisów wykonanych przez inne osoby;
• tworzenie warsztatu tłumacza, gromadzenie pomocy naukowych (słowników specjalistycznych i literatury fachowej);
• umiejętne posługiwania się nowoczesnymi technologiami informacyjno-komunikacyjnymi;
• recenzowanie obcojęzycznych tekstów literackich lub naukowych;
• wydawanie opinii na temat gotowych dzieł naukowych wartych przekładu;
• weryfikowanie przekładów dzieł literackich bądź naukowych.