Specjalista poradnictwa psychospołecznego i rodzinnego - Ocena ryzyka zawodowego metodą PN-N-18002

Specjalista poradnictwa psychospołecznego i rodzinnego

Charakterystyka ryzyka zawodowego

• Ryzyko zawodowe zawiera około 20 stron.
• Ocenę ryzyka zawodowego opracowano metodą trzystopniową, zgodnie z Polską Normą PN-N-18002.
• Pierwsza strona ryzyka zawodowego, zawiera miejsce na zatwierdzenie dokumentu.
• Ostatnia strona dokumentu zawiera miejsce na podpis pracownika, potwierdzający zapoznanie się z ryzykiem zawodowym.

Spis treści dokumentacji ryzyka:

• Strona tytułowa.
• Charakterystyka Metody PN-N-18002.
• Opis dla stanowiska pracy.
• Wymagania dla stanowiska pracy.
• Identyfikacja zagrożeń na stanowisku pracy.
• Karta pomiaru ryzyka zawodowego.
• Plan działań korygujących ryzyko zawodowe dla stanowiska pracy.
• Potwierdzenie zapoznania z dokumentacją dla stanowiska.

Opis stanowiska pracy.

Specjalista poradnictwa psychospołecznego i rodzinnego prowadzi działania ukierunkowane na wsparcie funkcjonowania osób, małżeństw i rodziny, szczególnie w trudnych sytuacjach życiowych. Udziela porad i pomocy w rozwiązywaniu problemów osobistych i rodzinnych.

Zadania zawodowe na stanowisku specjalista poradnictwa psychospołecznego i rodzinnego:

• promowanie rodziny poprzez pogłębianie świadomości niezastąpionej roli rodziny w życiu człowieka i jego relacjach: społecznych, etnicznych, religijnych, państwowych i międzynarodowych;
• inspirowanie, opracowywanie, wdrażanie, rozwijanie oraz ewaluacja wszelkich działań prewencyjnych, programów profilaktycznych i społecznych ukierunkowanych na pełny rozwój oraz funkcjonowanie osób i rodzin;
• prowadzenie poradnictwa w zakresie przygotowania do życia w małżeństwie i rodzinie;
• udzielanie pomocy w rozwiązywaniu konfliktów małżeńskich;
• prowadzenie poradnictwa dotyczącego życiowych sytuacji granicznych;
• prowadzenie poradnictwa w zakresie problematyki uzależnień;
• prowadzenie poradnictwa mającego na celu pedagogizację rodziców;
• organizowanie oraz prowadzenie stowarzyszeń, grup wsparcia i samopomocy wśród małżeństw i rodzin;
• współpraca z ośrodkami naukowymi o kierunkach społecznych skoncentrowanych na problematyce rodziny;
• współpraca z organizacjami zaangażowanymi w działalność na rzecz rodziny;
• prowadzenie działalności naukowej, dydaktycznej i publicystycznej.