Rozbieracz-wykrawacz - Ocena ryzyka zawodowego metodą PN-N-18002

Rozbieracz-wykrawacz

Charakterystyka ryzyka zawodowego

• Ryzyko zawodowe zawiera około 20 stron.
• Ocenę ryzyka zawodowego opracowano metodą trzystopniową, zgodnie z Polską Normą PN-N-18002.
• Pierwsza strona ryzyka zawodowego, zawiera miejsce na zatwierdzenie dokumentu.
• Ostatnia strona dokumentu zawiera miejsce na podpis pracownika, potwierdzający zapoznanie się z ryzykiem zawodowym.

Spis treści dokumentacji ryzyka:

• Strona tytułowa.
• Charakterystyka Metody PN-N-18002.
• Opis dla stanowiska pracy.
• Wymagania dla stanowiska pracy.
• Identyfikacja zagrożeń na stanowisku pracy.
• Karta pomiaru ryzyka zawodowego.
• Plan działań korygujących ryzyko zawodowe dla stanowiska pracy.
• Potwierdzenie zapoznania z dokumentacją dla stanowiska.

Opis stanowiska pracy.

Rozbieracz-wykrawacz wykonuje czynności związane z rozbiorem na części zasadnicze półtusz wieprzowych, ćwierćtusz wołowych, tusz cielęcych i baranich wg wymagań rynku krajowego lub zagranicznego oraz dokonuje wykrawania elementów zasadniczych na mięsa drobne oraz elementy handlowe z zachowaniem przepisów sanitarno-higienicznych oraz bhp.

Zadania zawodowe na stanowisku rozbieracz-wykrawacz:

• rozbieranie na części zasadnicze półtusz wieprzowych, ćwierćtusz wołowych, tusz cielęcych i baranich ręcznie oraz na taśmie rozbiorowej za pomocą pił;
• wykrawanie, za pomocą różnych rodzajów noży, półtusz wieprzowych, ćwierćtusz wołowych, tusz cielęcych i baranich oraz elementów zasadniczych z przeznaczeniem na mięsa drobne oraz do produkcji wędlin, konserw;
• przygotowywanie z części zasadniczych elementów do produkcji wędzonek lub przeprowadzanie dodatkowej obróbki w celu uzyskania elementu handlowego;
• sortowanie mięsa i tłuszczów pochodzących z obróbki elementów na wędzonki lub elementów handlowych na klasy w zależności od barwy mięsa, ścięgnistości, zawartości tkanki tłuszczowej, przekrwień itp.;
• klasyfikowanie otrzymanych w wyniku wykrawania tłuszczy, kości, żył na poszczególne klasy;
• rozbieranie ośrodków wszystkich rodzajów zwierząt rzeźnych;
• skórowanie ręczne i mechaniczne;
• ostrzenie i konserwowanie narzędzi stosowanych przy rozbiorze i wykrawaniu (piły, noże, musaty).