Pozostali choreografowie i tancerze - Ocena ryzyka zawodowego metodą PN-N-18002

Pozostali choreografowie i tancerze

Charakterystyka ryzyka zawodowego

• Ryzyko zawodowe zawiera około 20 stron.
• Ocenę ryzyka zawodowego opracowano metodą trzystopniową, zgodnie z Polską Normą PN-N-18002.
• Pierwsza strona ryzyka zawodowego, zawiera miejsce na zatwierdzenie dokumentu.
• Ostatnia strona dokumentu zawiera miejsce na podpis pracownika, potwierdzający zapoznanie się z ryzykiem zawodowym.

Spis treści dokumentacji ryzyka:

• Strona tytułowa.
• Charakterystyka Metody PN-N-18002.
• Opis dla stanowiska pracy.
• Wymagania dla stanowiska pracy.
• Identyfikacja zagrożeń na stanowisku pracy.
• Karta pomiaru ryzyka zawodowego.
• Plan działań korygujących ryzyko zawodowe dla stanowiska pracy.
• Potwierdzenie zapoznania z dokumentacją dla stanowiska.

Opis stanowiska pracy.

Pozostali choreografowie i tancerze komponują formy taneczne oraz łączą je w całościowe układy od baletu, przez taniec współczesny, aż do tzw. ruchu scenicznego. Głównym celem pracy jest stworzenie ogólnej koncepcji układu tanecznego do utworu lub specjalnie skomponowanej muzyki. Określają poszczególne ruchy, ewolucje, kroki, obroty, skoki, gesty taneczne i dzięki nim przekazują akcję dramatyczną, nastrój, ideę dzieła.

Zadania zawodowe na stanowisku pozostali choreografowie i tancerze:

• utrzymywanie stałej sprawności ciała;
• branie udziału w próbach do występów artystycznych;
• wykonywanie solowych układów tanecznych i ruchowych w różnego rodzaju produkcjach artystycznych, dając wyraz indywidualnej interpretacji kreowanej postaci;
• uczestniczenie w zespołowym wykonywaniu tańca lub układu ruchowego w różnego rodzaju spektaklach;
• wykonywanie układów choreograficznych tańca towarzyskiego i ludowego solo, w parach i zespołach tanecznych;
• tworzenie ogólnej koncepcji układu tanecznego do wybranego utworu muzycznego lub specjalnie skomponowanej muzyki tanecznej (baletowej) na podstawie treści literackiej (jeśli jest ona określona), wiedzy muzycznej, tradycji wykonawczej, fizycznych możliwości, wizji artystycznej dzieła, korzystając z konsultacji kompozytora, jeśli zachodzi konieczność lub jest taka możliwość;
• opracowywanie szczegółowe partii tanecznych, z określeniem poszczególnych ewolucji, kroków, obrotów, skoków, gestów itd., które stają się środkiem do przekazania publiczności akcji dramatycznej, nastroju, idei itp.;
• opracowywanie form ruchu scenicznego na potrzeby przedstawień operowych, teatralnych, widowisk estradowych i telewizyjnych, filmów itp., w ścisłej współpracy z reżyserami tych przedsięwzięć;
• tworzenie układów choreograficznych tańców na potrzeby tańca towarzyskiego i dyscyplin sportowych;
• sporządzanie zapisu układu tanecznego za pomocą ustalonych lub własnych znaków graficznych, a także opisu słownego sposobu wykonania, w celu utrwalenia oryginalnego pomysłu artystycznego do późniejszego wielokrotnego wykonywania w niezmienionej wersji;
• ścisła współpraca ze scenografem w sprawach dotyczących rekwizytów, kostiumów i przestrzeni scenicznej;
• wykonywanie charakteryzacji własnej twarzy i ciała;
• rozwijanie i pogłębianie wiedzy na temat teorii tańca, zaznajamianie się z aktualnymi tendencjami w wykonawstwie tanecznym i baletowym, obserwowanie życia artystycznego, ze szczególnym uwzględnieniem choreografii, dziedzin pokrewnych i jej służących.