Operator pokładowych urządzeń specjalnych - Ocena ryzyka zawodowego metodą PN-N-18002

Operator pokładowych urządzeń specjalnych

Charakterystyka ryzyka zawodowego

• Ryzyko zawodowe zawiera około 20 stron.
• Ocenę ryzyka zawodowego opracowano metodą trzystopniową, zgodnie z Polską Normą PN-N-18002.
• Pierwsza strona ryzyka zawodowego, zawiera miejsce na zatwierdzenie dokumentu.
• Ostatnia strona dokumentu zawiera miejsce na podpis pracownika, potwierdzający zapoznanie się z ryzykiem zawodowym.

Spis treści dokumentacji ryzyka:

• Strona tytułowa.
• Charakterystyka Metody PN-N-18002.
• Opis dla stanowiska pracy.
• Wymagania dla stanowiska pracy.
• Identyfikacja zagrożeń na stanowisku pracy.
• Karta pomiaru ryzyka zawodowego.
• Plan działań korygujących ryzyko zawodowe dla stanowiska pracy.
• Potwierdzenie zapoznania z dokumentacją dla stanowiska.

Opis stanowiska pracy.

Operator pokładowych urządzeń specjalnych jako członek załogi pomocniczej statku powietrznego operuje podczas lotu urządzeniem specjalnym, stanowiącym wyposażenie statku i przeznaczonymi do wykonania określonej pracy, np. urządzeniem aerofotogrametrycznym, agrolotniczym, gaśniczym, geofizycznym itd.

Zadania zawodowe na stanowisku operator pokładowych urządzeń specjalnych:

• sprawdzanie sprawności urządzenia specjalnego, w które wyposażony jest statek powietrzny przez upewnienie się, że jego wymagana obsługa techniczna została dokonana, a także przez odpowiednie oględziny i próby funkcjonowania oraz zgłaszanie dostrzeżonych usterek właściwej służbie technicznej;
• prowadzenie rejestru pracy urządzenia i występujących usterek, obsługa techniczna urządzenia i usuwanie jego usterek oraz prowadzenie związanej z tymi czynnościami dokumentacji;
• uczestniczenie w odpowiednim zakresie w rozliczaniu rozchodu materiałów zużywanych przez urządzenia przy wykonywaniu pracy specjalnej;
• wykonywanie, pod nadzorem dowódcy statku powietrznego, czynności technicznego przygotowania do lotu, polegających na zapoznaniu się z celem specjalnej pracy z powietrza, wykonywaniu obliczeń technicznych, w tym obliczaniu stosowanych nastaw i regulacji urządzenia specjalnego, oraz załadowaniu odpowiedniej ilości materiałów albo zleceniu tych czynności właściwej służbie technicznej;
• operowanie urządzeniem specjalnym podczas lotu, bieżące śledzenie zużycia materiałów i prawidłowości funkcjonowania urządzenia, meldowanie dowódcy statku powietrznego o wystąpieniu zakłóceń;
• wykonywanie czynności ratowniczych, określonych instrukcjami lotniczymi, w razie zagrożenia bezpieczeństwa lotu, przymusowego lądowania albo wodowania, wypadku statku powietrznego;
• wykonywanie innych czynności podczas lotu, przewidzianych dla członków załogi pomocniczej odpowiednią instrukcją lotniczą lub techniczną, np. prowadzenie korespondencji radiotelefonicznej ze współdziałającymi służbami nielotniczymi;
• wykonywanie czynności zleconych przez dowódcę statku powietrznego, nawet jeśli nie wchodzą w zakres normalnych obowiązków;
• sporządzanie sprawozdań dotyczących wykonanych prac specjalnych.