Ogrodnik-uprawa warzyw polowych - Ocena ryzyka zawodowego metodą PN-N-18002

Ogrodnik-uprawa warzyw polowych

Charakterystyka ryzyka zawodowego

• Ryzyko zawodowe zawiera około 20 stron.
• Ocenę ryzyka zawodowego opracowano metodą trzystopniową, zgodnie z Polską Normą PN-N-18002.
• Pierwsza strona ryzyka zawodowego, zawiera miejsce na zatwierdzenie dokumentu.
• Ostatnia strona dokumentu zawiera miejsce na podpis pracownika, potwierdzający zapoznanie się z ryzykiem zawodowym.

Spis treści dokumentacji ryzyka:

• Strona tytułowa.
• Charakterystyka Metody PN-N-18002.
• Opis dla stanowiska pracy.
• Wymagania dla stanowiska pracy.
• Identyfikacja zagrożeń na stanowisku pracy.
• Karta pomiaru ryzyka zawodowego.
• Plan działań korygujących ryzyko zawodowe dla stanowiska pracy.
• Potwierdzenie zapoznania z dokumentacją dla stanowiska.

Opis stanowiska pracy.

Ogrodnik-uprawa warzyw polowych prowadzi uprawy roślin warzywnych w gruncie z przeznaczeniem na sprzedaż do bezpośredniej konsumpcji lub do przerobu na przetwory warzywne. Stosuje odpowiednią uprawę gleby i dobiera właściwe odmiany warzyw i materiały eksploatacyjne do ich uprawy oraz narzędzia i maszyny rolnicze.

Zadania zawodowe na stanowisku ogrodnik-uprawa warzyw polowych:

• przygotowywanie gleby do siewu i sadzenia roślin: nawożenie, orka, włókowanie, bronowanie, znakowanie;
• przygotowywanie rozsad w inspektach, belgijkach lub szklarniach mnożarkach warzyw uprawianych z rozsady (między innymi selerów, porów, kapusty, kalafiorów, pomidorów itp.);
• kupowanie nasion i rozsad warzyw zgodnie z przeznaczeniem produkcji (do bezpośredniego zbytu, przechowywania zimowego w kopcach lub przechowalniach, do przerobu itp.);
• sianie nasion za pomocą siewników oraz sadzenie rozsad ręczne lub za pomocą sadzarek;
• wykonywanie zabiegów pielęgnacyjnych, w tym przerywek, wzruszania międzyrzędzi i odchwaszczania ręcznego, mechanicznego lub przez stosowanie preparatów do zwalczania chwastów (herbicydów) oraz podlewanie ręczne lub za pomocą deszczowni stałych i przenośnych;
• dokonywanie cięcia niektórych warzyw, przede wszystkim pomidorów i kapusty brukselskiej;
• stosowanie zabiegów ochrony roślin: zaprawianie nasion, opryskiwanie roślin w okresie wegetacji preparatami do zwalczania chorób i szkodników roślin uprawnych;
• zbieranie plonów ręcznie lub za pomocą maszyn specjalistycznych, takich jak kopaczki i kombajny;
• segregowanie zebranych warzyw i przygotowanie ich do sprzedaży zgodnie z obowiązującymi normami jakościowymi w obrocie towarowym, mycie, pakowanie warzyw lub wiązanie ich w pęczki oraz ładowanie do środków transportu;
• kopcowanie warzyw zebranych z pola jesienią (w przypadku braku przechowalni) lub składowanie ich w odpowiedni sposób w przechowalni;
• przestrzeganie przepisów i zasad etyki, ergonomii, bhp, przepisów ochrony ppoż. i ochrony środowiska;
• prowadzenie sprzedaży warzyw na miejscu lub wywożenie ich na targowiska i giełdy towarowe;
• prowadzenie indywidualnego gospodarstwa ogrodniczego;
• prowadzenie ekologicznych upraw warzywnych.