Monter osprzętu elektrotechnicznego - Ocena ryzyka zawodowego metodą PN-N-18002

Monter osprzętu elektrotechnicznego

Charakterystyka ryzyka zawodowego

• Ryzyko zawodowe zawiera około 20 stron.
• Ocenę ryzyka zawodowego opracowano metodą trzystopniową, zgodnie z Polską Normą PN-N-18002.
• Pierwsza strona ryzyka zawodowego, zawiera miejsce na zatwierdzenie dokumentu.
• Ostatnia strona dokumentu zawiera miejsce na podpis pracownika, potwierdzający zapoznanie się z ryzykiem zawodowym.

Spis treści dokumentacji ryzyka:

• Strona tytułowa.
• Charakterystyka Metody PN-N-18002.
• Opis dla stanowiska pracy.
• Wymagania dla stanowiska pracy.
• Identyfikacja zagrożeń na stanowisku pracy.
• Karta pomiaru ryzyka zawodowego.
• Plan działań korygujących ryzyko zawodowe dla stanowiska pracy.
• Potwierdzenie zapoznania z dokumentacją dla stanowiska.

Opis stanowiska pracy.

Monter osprzętu elektrotechnicznego obsługuje różnego typu urządzenia służące do wytwarzania komponentów aparatów elektrycznych, a także wykonuje montaż ręczny lub półautomatyczny aparatów elektrycznych, posługując się typowym i specjalnym sprzętem monterskim, prostymi w obsłudze miernikami elektrycznymi, a także przyrządami technologicznymi w celu sprawdzenia zadanych parametrów technicznych.

Zadania zawodowe na stanowisku monter osprzętu elektrotechnicznego:

• obsługiwanie urządzeń służących do produkcji przewodów i kabli elektroenergetycznych, a także drutów nawojowych miedzianych i oporowych;
• obsługiwanie urządzeń do produkcji rozłącznych połączeń elektrycznych, np. końcówek przewodów o różnych wykrojach, elementów stykowych, zacisków, a także listew zaciskowych stosowanych w sprzęcie elektrotechnicznym;
• montowanie aparatów elektrycznych, takich jak: przybory instalacyjne (łączniki wtykowe i puszkowe, łączniki warstwowe, styczniki, bezpieczniki, wyłączniki nadmiarowe instalacyjne i inne), osprzęt sterowniczy i sygnalizacyjny (przyciski sterownicze, przekaźniki elektryczne i elektroniczne, mierniki tablicowe), osprzęt służący do rozruchu i regulacji napędu, aparaty elektryczne średniego i wysokiego napięcia;
• montowanie osprzętu elektrotechnicznego wykorzystywanego w grzejnictwie elektrycznym, np. płyt grzejnych, kabli grzejnych, grzałek nurnikowych;
• obsługiwanie nawijarek przy wykonawstwie cewek indukcyjnych różnego typu, np. dławików, uzwojeń przekaźników, transformatorów małej mocy;
• montowanie podzespołów elektrotechniki motoryzacyjnej;
• montowanie podzespołów elektrycznych i elektronicznych zabezpieczeń i automatyki, np. czujników stanu;
• obsługiwanie urządzeń służących do wykonywanie elementów ferromagnetycznych: blach transformatorowych, ferrytów;
• obsługiwanie urządzeń służących do wyrobu ceramiki elektrotechnicznej o różnym zastosowaniu, np. izolatorów;
• montowanie aparatów elektrycznych średniego i wysokiego napięcia w warunkach produkcji, np. przekładników, łączników wysokiego napięcia, odgromników, dławików.