Logopeda - Ocena ryzyka zawodowego metodą PN-N-18002

Logopeda

Charakterystyka ryzyka zawodowego

• Ryzyko zawodowe zawiera około 20 stron.
• Ocenę ryzyka zawodowego opracowano metodą trzystopniową, zgodnie z Polską Normą PN-N-18002.
• Pierwsza strona ryzyka zawodowego, zawiera miejsce na zatwierdzenie dokumentu.
• Ostatnia strona dokumentu zawiera miejsce na podpis pracownika, potwierdzający zapoznanie się z ryzykiem zawodowym.

Spis treści dokumentacji ryzyka:

• Strona tytułowa.
• Charakterystyka Metody PN-N-18002.
• Opis dla stanowiska pracy.
• Wymagania dla stanowiska pracy.
• Identyfikacja zagrożeń na stanowisku pracy.
• Karta pomiaru ryzyka zawodowego.
• Plan działań korygujących ryzyko zawodowe dla stanowiska pracy.
• Potwierdzenie zapoznania z dokumentacją dla stanowiska.

Opis stanowiska pracy.

Logopeda prowadzi badania i działania praktyczne w zakresie ogólnej diagnozy stanu rozwoju mowy oraz ogólnej terapii zaburzeń komunikacji człowieka na różnych etapach rozwoju i w różnych sferach aktywności: edukacyjnej, społecznej i zawodowej. Zajmuje się korygowaniem wad wymowy i usprawnianiem języka, profilaktyką oraz likwidowaniem zaburzeń komunikacji uwarunkowanych środowiskowo lub organicznie (różnego rodzaju czynnikami patologicznymi), a także rehabilitacją mowy po wypadkach i urazach.

Zadania zawodowe na stanowisku logopeda:

• prowadzenie badań logopedycznych, obejmujących studia teoretyczne, badania empiryczne oraz porównawcze, formułowanie definicji, hipotez i praw;
• opracowywanie, adaptowanie oraz weryfikowanie narzędzi badawczych (do diagnozy i terapii stanu oraz zaburzeń komunikacji);
• przeprowadzanie badań logopedycznych z wykorzystaniem różnych narzędzi badawczych w celu ustalenia stanu rozwoju mowy i zaburzeń komunikacyjnych;
• ocenianie i interpretowanie wyników badań oraz formułowanie wskazań;
• prowadzenie doradztwa logopedycznego;
• ustalanie postępowania korekcyjno-terapeutycznego (np. na etapie diagnozy, prewencji i terapii logopedycznej);
• prowadzenie pracy profilaktycznej i terapeutycznej w celu likwidowania lub zmniejszania zaburzeń komunikacyjnych dzieci, młodzieży i dorosłych;
• prowadzenie pracy profilaktycznej i terapeutycznej w zakresie czytania i pisania (dysleksja, dysortografia, dysgrafia);
• prowadzenie pracy profilaktycznej i terapii logopedycznej osób z uszkodzonym słuchem (surdologopedia);
• prowadzenie terapii osób z afazją, alalią, dyzartrią, z porażeniem mózgowym, jąkających się, z zaburzeniami płynności mówienia, upośledzonych umysłowo, z zespołem Downa, autystycznych, z mutyzmem oraz chorych psychicznie (neurologopedia);
• utrzymywanie właściwych kontaktów z rodzinami dzieci i młodzieży objętych opieką logopedyczną, władzami oświatowymi lub pracodawcami i wspólne poszukiwanie rozwiązań problemów wynikających z zaburzeń komunikacji;
• przygotowywanie i wygłaszanie referatów, komunikatów oraz raportów naukowych i popularnonaukowych;
• publikowanie wyników badań i eksperymentów;
• wykonywanie wspólnie z innymi specjalistami zadań pokrewnych;
• prowadzenie terapii w poradniach psychologiczno-pedagogicznych oraz placówkach szkolnych;
• prowadzenie terapii w oddziałach szpitalnych na oddziałach laryngologicznych i neurologicznych.