Lekarz-medycyna ratunkowa - Ocena ryzyka zawodowego metodą PN-N-18002

Lekarz-medycyna ratunkowa

Charakterystyka ryzyka zawodowego

• Ryzyko zawodowe zawiera około 20 stron.
• Ocenę ryzyka zawodowego opracowano metodą trzystopniową, zgodnie z Polską Normą PN-N-18002.
• Pierwsza strona ryzyka zawodowego, zawiera miejsce na zatwierdzenie dokumentu.
• Ostatnia strona dokumentu zawiera miejsce na podpis pracownika, potwierdzający zapoznanie się z ryzykiem zawodowym.

Spis treści dokumentacji ryzyka:

• Strona tytułowa.
• Charakterystyka Metody PN-N-18002.
• Opis dla stanowiska pracy.
• Wymagania dla stanowiska pracy.
• Identyfikacja zagrożeń na stanowisku pracy.
• Karta pomiaru ryzyka zawodowego.
• Plan działań korygujących ryzyko zawodowe dla stanowiska pracy.
• Potwierdzenie zapoznania z dokumentacją dla stanowiska.

Opis stanowiska pracy.

Lekarz-medycyna ratunkowa rozpoznaje, różnicuje choroby i podejmuje proces leczniczy w procesie akcji ratunkowej obejmujący m.in.: prowadzenie resuscytacji krążeniowo-oddechowej oraz stosowanie zaawansowanych technik intensywnej terapii w działaniach ratunkowych. Odpowiada za prawidłowe prowadzenie postępowania ratunkowego.

Zadania zawodowe na stanowisku lekarz-medycyna ratunkowa:

• prowadzenie akcji ratunkowych obejmujących m.in.: resuscytację krążeniowo-oddechową, zaawansowane czynności resuscytacyjne, techniki intensywnej terapii w działaniach ratunkowych w zakresie układu oddechowego, układu krążenia, układu nerwowego, układu moczowego, układu pokarmowego i równowagi wodno-elektrolitowej;
• podejmowanie działań ratunkowych u dorosłych w nagłych zagrożeniach obejmujących m.in.: diagnostykę EKG w zaburzeniach rytmu, niewydolności wieńcowej, zawale mięśnia sercowego, tlenoterapię, wspomaganie i kontrolę wentylacji w ostrej niewydolności oddechowej, postępowanie i tamowanie ostrych krwawień z przewodu pokarmowego, profilaktykę ostrej niewydolności nerek, odebranie porodu itp.;
• podejmowanie działań ratunkowych u dzieci w nagłych zagrożeniach obejmujących m.in.: badanie i ocenę kliniczną dziecka, analgezję i sedację dziecka itp.;
• podejmowanie działań ratunkowych przy urazach obejmujących m.in.: diagnostykę urazów i postępowanie wstępne w warunkach przedszpitalnych;
• podejmowanie działań ratunkowych przy zatruciach obejmujących m.in.: dekontaminację zatrutego, diagnostykę zatruć oraz prowadzenie tlenoterapii hiperbarycznej;
• podejmowanie działań ratunkowych w zdarzeniach masowych i katastrofach obejmujących m.in.: segregację medyczną;
• ocenianie stanu chorego nieprzytomnego zgodnie z obowiązującymi międzynarodowymi skalami punktowymi;
• udzielanie świadczeń zdrowotnych oraz porad lekarskich.