Kowal - Ocena ryzyka zawodowego metodą PN-N-18002

Kowal

Charakterystyka ryzyka zawodowego

• Ryzyko zawodowe zawiera około 20 stron.
• Ocenę ryzyka zawodowego opracowano metodą trzystopniową, zgodnie z Polską Normą PN-N-18002.
• Pierwsza strona ryzyka zawodowego, zawiera miejsce na zatwierdzenie dokumentu.
• Ostatnia strona dokumentu zawiera miejsce na podpis pracownika, potwierdzający zapoznanie się z ryzykiem zawodowym.

Spis treści dokumentacji ryzyka:

• Strona tytułowa.
• Charakterystyka Metody PN-N-18002.
• Opis dla stanowiska pracy.
• Wymagania dla stanowiska pracy.
• Identyfikacja zagrożeń na stanowisku pracy.
• Karta pomiaru ryzyka zawodowego.
• Plan działań korygujących ryzyko zawodowe dla stanowiska pracy.
• Potwierdzenie zapoznania z dokumentacją dla stanowiska.

Opis stanowiska pracy.

Kowal wykonuje i naprawia różnego rodzaju wyroby i urządzenia ze stali i metali kolorowych, ręcznie lub za pomocą urządzeń mechanicznych, jak: młoty i prasy, odkuwa elementy konstrukcji stalowych, kuje w matrycach odkuwki, z zachowaniem wymogów eksploatacyjnych i dyscypliny technologicznej.

Zadania zawodowe na stanowisku kowal:

• obsługiwanie kowalskich urządzeń grzewczych;
• kontrolowanie i regulowanie temperatury w piecu;
• nadawanie żądanego kształtu nagrzanym materiałom ze stali przez wyciąganie, rozpłaszczanie, zgrubianie, zginanie, skręcanie itp.;
• prosta obróbka cieplna;
• cięcie metali na zimno i gorąco siekierkami kowalskimi lub przecinakami;
• wygładzanie metali gładzikami i żłobnikami;
• przebijanie otworów przebijakami;
• prostowanie konstrukcji stalowych;
• cięcie stali profilowej wg żądanych krzywizn, z uwzględnieniem naddatków na obróbkę;
• kucie elementów zgodnie z dokumentacją;
• kucie, prasowanie, tłoczenie i przycinanie odkuwek ze stali węglowej i stopowej o skomplikowanych kształtach;
• wyrabianie i naprawianie narzędzi rolniczych, przedmiotów gospodarstwa rolnego i domowego;
• okuwanie i naprawianie pojazdów konnych oraz podkuwanie koni;
• ocenianie dokładności wyprostowanego lub okutego wyrobu przy użyciu przyrządów kontrolno-pomiarowych, jak: szablony, wzorce;
• wykrywanie przyczyn nieprawidłowego działania urządzeń kuźniczych, takich jak: młoty prasowo-powietrzne, sprężarkowe przeciwbieżne, spadowe, prasy hydrauliczne, cierne, korbowe, mimośrodowe, prostownice;
• cechowanie gotowych wyrobów;
• czyszczenie i konserwowanie maszyn i urządzeń kuźniczych;
• konserwowanie narzędzi ślusarskich i kowalskich;
• stosowanie bezpiecznych metod pracy, przestrzeganie przepisów bhp i ppoż.