Kontroler ruchu lotniczego - Ocena ryzyka zawodowego metodą PN-N-18002

Kontroler ruchu lotniczego

Charakterystyka ryzyka zawodowego

• Ryzyko zawodowe zawiera około 20 stron.
• Ocenę ryzyka zawodowego opracowano metodą trzystopniową, zgodnie z Polską Normą PN-N-18002.
• Pierwsza strona ryzyka zawodowego, zawiera miejsce na zatwierdzenie dokumentu.
• Ostatnia strona dokumentu zawiera miejsce na podpis pracownika, potwierdzający zapoznanie się z ryzykiem zawodowym.

Spis treści dokumentacji ryzyka:

• Strona tytułowa.
• Charakterystyka Metody PN-N-18002.
• Opis dla stanowiska pracy.
• Wymagania dla stanowiska pracy.
• Identyfikacja zagrożeń na stanowisku pracy.
• Karta pomiaru ryzyka zawodowego.
• Plan działań korygujących ryzyko zawodowe dla stanowiska pracy.
• Potwierdzenie zapoznania z dokumentacją dla stanowiska.

Opis stanowiska pracy.

Kontroler ruchu lotniczego kontroluje ruch lotniczy w określonych przestrzeniach odpowiedzialności. Przyjmuje i przekazuje wszelkie informacje potrzebne do bezpiecznego przeprowadzenia operacji lotniczych.

Zadania zawodowe na stanowisku kontroler ruchu lotniczego:

• ustalanie bieżących oraz przyszłych pozycji statków powietrznych, w celu zachowania bezpieczeństwa w ruchu lotniczym, przy wykorzystaniu dostępnych urządzeń technicznych oraz źródeł informacji;
• wydawanie zezwoleń i instrukcji, mających na celu zapewnienie określonych, bezpiecznych odległości między statkami powietrznymi, przy zachowaniu sprawnego i uporządkowanego przepływu ruchu lotniczego;
• dostarczanie organom służb ruchu lotniczego i załogom statków powietrznych informacji niezbędnych dla zachowania bezpieczeństwa operacji lotniczych, np. o sprawności naziemnych urządzeń nawigacyjnych, warunkach meteorologicznych na lotniskach odlotu, docelowych i zapasowych;
• przyjmowanie i przekazywanie zainteresowanym organom służb ruchu lotniczego oraz członkom załóg lotniczych informacji dotyczących ruchu wszystkich statków powietrznych objętych działaniem służb ruchu lotniczego;
• gromadzenie informacji na temat statków powietrznych potrzebujących pomocy i powiadamianie organu odpowiedzialnego za akcję poszukiwawczo-ratowniczą;
• współdziałanie z innymi organami służb ruchu lotniczego;
• śledzenie zmian w przepisach, instrukcjach oraz procedurach dotyczących ruchu lotniczego.