Metoda OWAS

Ocena ryzyka zawodowego metodą OWAS (Ovako Working Posture Analysis System) umożliwia identyfikację zagrożeń i szacowanie ryzyka, wyni­kającego z pozycji przyjmowanych podczas pracy oraz obciążenia zewnętrznego. Pierwsza jej wersja została opracowana w latach siedemdziesiątych przez zespół pracowników Ovako Steelworks i Fiński Instytut Ochrony Pracy. Karhu, Kansi i Kuorinka wdrożyli opraco­waną przez siebie metodę OWAS w 1975 r., w Ovako Oy Steel Co.

Kluczowe pojęcia metody orygi­nalnej to:

  • kod pozycji
  • kategoria obciążenia.

W 1991 r. w literaturze pojawiło się rozszerzenie opisu obciążenia o dodatko­wy czynnik ryzyka, za jaki uznano obciążenie zewnętrzne. Do trzycyfrowe­go kodu opisującego obciążenie pozycją ciała dodano czwartą cyfrę, opisującą wartości obciążeń zewnętrznych działających na pracującego.

W swojej ofercie posiadamy dokumentację oceny ryzyka zawodowego z uwzględnieniem obciążenia układu mięśniowo – szkieletowego metodą OWAS. Dokumenty są przydatne w celu złożenia wniosku na dofinansowanie z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, w ramach prewencji wypadkowej dla projektu, dotyczącego ,,utrzymania zdolności pracowników do pracy przez cały okres aktywności zawodowej”.
Zapraszamy do współpracy, złożyliśmy już ponad 500 wniosków do ZUS i wszystkie zostały rozpatrzone pozytywnie.

Wartości obciążeń wraz z odpowiadającymi im kodami przedstawiono w tabeli poniżej:

Kody obciążenia zewnętrznego

CzynnikKodWartość obciążenia
Obciążenie zewnętrzne1masa poniżej 10 kg
2masa od 10 do 20 kg
3masa powyżej 20 kg

Metoda OWAS

Podstawowy nacisk, zarówno w metodzie oryginalnej, jak i jej licznych modyfi­kacjach, jest położony na identyfikację i oszacowanie ryzyka dyskomfortu posturalnego, zagrażającego zdrowiu i bezpieczeństwu pracownika. Obecnie metoda OWAS ma wiele opracowań i rozszerzeń, m. in. OWASCO, OWASAN (opracowano również jej wersję elektroniczną WinOWAS).

Metoda OWAS składa się z dwóch następujących po sobie kroków:

  • Obserwacji i rejestracji przyjmowanych podczas pracy i uwzględnianych w metodzie pozycji segmentów narządu ruchu (plecy, ramiona, kończyny dolne) w przyjętych interwałach czasowych (najczęściej 30 lub 60 sekund).
  • Klasyfikacji tych pozycji według określonych kryteriów, stanowiącej podstawę działań korygujących na stanowisku pracy.

Wyniki metody umożliwiają:

Obecnie stosowane kody pozycji segmentów narządu ruchu i obciążenia zewnętrznego w metodzie (programie komputerowym WinOWAS) przedstawiono w tabeli poniżej. W metodzie WinOWAS każdą pozycję można opisać za pomocą uporządkowanej kombinacji czterech cyfr, określających kolejno pozycję: pleców, ramion, kończyn dolnych oraz obciążenie zewnętrzne.

Metoda OWAS – pozycje segmentów narządu ruchu i obciążenia zewnętrznego oraz przypisane im kody.

Schemat narządu ruchuKod pozycji lub obciążenia zewnętrznegoOpis pozycji
PLECY1wyprostowane
2zgięte do przodu
3skręcone
4zgięte i skręcone
RAMIONA1obydwa ramiona poniżej stawu ramieniowego
2jedno ramię powyżej stawu ramieniowego
3obydwa ramiona powyżej stawu ramieniowego
KOŃCZYNY DOLNE1siedzenie
2stanie z nogami wyprostowanymi
3stanie z jedną nogą wyprostowaną
4stanie z nogami zgiętymi
5stanie z jedną nogą zgiętą
6klęczenie na jednym lub dwóch kolanach
7chodzenie
OBCIĄŻENIE ZEWNĘTRZNE1masa poniżej 10 kg
2masa od 10 do 20 kg
3masa powyżej 20 kg

Przedstawione wyżej kody pozycji poszczególnych segmentów narządu ruchu oraz obciążenia zewnętrznego, pozwalają na rozróżnienie 252 kombinacji pozycji obciążenia całego ciała opisanych czterocyfrowym kodem. Pozycje te podlegają kategoryzacji od 1 do 4. Do wyznaczania kategorii w przypadku ręcznego opracowania wyników korzysta się z tabeli poniżej:

Kategorie oceny obciążenia w zmodyfikowanej metodzie WinOWAS

PLECYRAMIONA1234567NOGI
123123123123123123123OBCIĄŻENIE
11111111111222222111111
2111111111222222111111
3111111111223223111112
21223223223333333222233
2223223233344344334234
3334223333344444444234
31111111112333444111111
2223111112444444333111
3223111233444444444111
41233223223444444444234
2334234334444444444234
3444234334444444444234

Kategorie wskazują pracodawcy na zakres zmian niezbędnych na stanowisku pracy. Są one wyznaczane przede wszystkim w celu:

  • Określenia wpływu obciążenia na układ mięśniowo-szkieletowy pod kątem ryzyka powstawania dolegliwości mięśniowo-szkieletowych i schorzeń narządu ruchu.
  • Wskazania czasu i obszarów wymagających od pracodawcy działań w zakresie kształtowania przyjmowanych w czasie pracy pozycji ciała pracownika, z uwzględnieniem segmentów narządu ruchu.
  • Zarządzania komfortem i bezpieczeństwem w pracy.

Zasady interpretacji kategorii oceny obciążenia przedstawiono w tabeli poniżej:

Kategorie oceny obciążenia narządu ruchu zajmowana pozycją i obciążeniem zewnętrznym oraz wynikająca z nich konieczność zmian na stanowisku pracy

Kategoria oceny obciążeniaOcena obciążenia narządu ruchu i związana z nim konieczność działania
Metoda OWAS – oryginalnaMetoda WinOWAS
1pozycje normalne, niewymagające szczególnej uwagi, ani korekty, z wyjątkiem pojedynczych przypadków– pozycje naturalne
– obciążenie optymalne lub akceptowalne
– zajmowane pozycje nie mają negatywnego wpływu na układ mięśniowo-szkieletowy
– nie ma potrzeby dalszych pomiarów obciążenia pozycją
– nie ma potrzeby dokonywania zmian na stanowisku
2pozycje muszą być skorygowane do następnej kontroli metod pracy– obciążenie prawie akceptowalne
– przyjmowane pozycje mogą mieć negatywny wpływ na układ mięśniowo-szkieletowy
– pomiary obciążenia pozycją mogą być niezbędne w najbliższej przyszłości
– nie ma potrzeby dokonywania zmian na stanowisku w najbliższej przyszłości
3pozycje wymagają korekty w najbliższej przyszłości– obciążenie duże
– przyjmowane pozycje mają negatywny wpływ na układ mięśniowo-szkieletowy
– pomiary obciążenia pozycją powinny być przeprowadzone tak szybko, jak to możliwe w celu wyeliminowania przyjmowanych pozycji
– zmiany na stanowisku muszą być przeprowadzone tak szybko, jak to możliwe
4pozycje wymagają natychmiastowej korekty– obciążenie bardzo duże
– przyjmowane pozycje mają negatywny wpływ na układ mięśniowo-szkieletowy
– pomiary i rozwiązania powinny być przeprowadzone niezwłocznie w celu wyeliminowania występujących pozycji
– zmiany na stanowisku muszą być przeprowadzone natychmiast

metodzie OWAS, chronometraż obciążenia pracownika uwzględnia również kod pozycji i obciążenia oraz rodzaj pozycji. Umożliwia on obliczenie całkowitego czasu utrzymania pozycji danej kategorii i związanego z nim ryzyka powstawania dolegliwości mięśniowo-szkieletowych. Ryzyko szacowane jest w skali trójstopniowej według zasad przedstawionych w tabeli poniżej. Zatem ryzyko jest wyznaczane na podstawie:

  • Kategorii przyjmowanej pozycji (obciążenia).
  • Rodzaju pozycji (wymuszona, niewymuszona).
  • Całkowitego czasu utrzymania pozycji danej kategorii, mierzonego jego procentowym udziałem w zmianie roboczej.

Gotowe opracowania ryzyka zawodowego metodą OWAS na potrzeby ZUS, uwzględniające obciążenie układu mięśniowo – szkieletowego.
Nie czekaj, skontaktuj się z nami.

Tel. 68 411 40 00

Metoda OWAS – wyznaczanie ryzyka

Kategoria pozycjiRodzaj pozycjiCałkowity czas utrzymania pozycji jednej kategorii
(% zmiany roboczej)
Obciążenie lub kategoria ryzyka
1niewymuszonado 70małe
1wymuszonado 50
2niewymuszonado 50
2wymuszonado 30
1niewymuszonapowyżej 70średnie
1wymuszonaod 50 do 70
2niewymuszonaod 50 do 70
2wymuszonaod 30 do 50
3 lub 4wymuszonado 30
1wymuszonapowyżej 70duże
2niewymuszonapowyżej 70
2wymuszonapowyżej 50
3 lub 4wymuszonapowyżej 30
Rozumiana, jako kategoria obciążenia pozycją i obciążeniem zewnętrznym.

Ocena ryzyka zawodowego – metoda OWAS jest oparta na obserwacji oraz rejestracji zajmowanych podczas pracy pozycji i obciążeń zewnętrznych. Warunkiem wstępnym przeprowadzenia badań jest sporządzenie karty obserwacji lub skorzystanie z programu WinOWAS. Badanie składa się z pięciu etapów:

  1. Zdefiniowanie zadań wykonywanych na stanowisku pracy.
  2. Rejestracja (zapisywanie) pozycji tułowia, kończyn górnych, kończyn dolnych i obciążeń zewnętrznych według kodów OWAS. W trakcie obserwacji należy uwzględniać rodzaj pozycji (wymuszona, niewymuszona). Częstość zapisu kodów powinna być odpowiednia do tempa wykonywanych czynności.
  3. Określenie kategorii obciążenia.
  4. Określenie liczby kodów pozycji przypisanych do poszczególnych kategorii oddzielnie dla pozycji wymuszonych i niewymuszonych.